Wdowi grosz

Niedziela. Kościół. Msza św. Czas na ofiarę na tacę.

Babcia wyciąga monetę i daje Młodszemu Skorpionowi, żeby wrzucił do koszyka. Młody ogląda złotówkę. Po chwili zaczyna grzebać w kieszeni swoich rurek, zanurzając w niej rękę po łokieć. Wyciąga 10 groszy z przyczepionymi doń paprochami, kawałkiem landrynki i łupinką od słonecznika. Ostentacyjnie kładzie zdobycz na swojej ręce obok złotówki i patrzy dumny na Rodzicielkę, dając znaki brwiami, że dzieje się coś niezwykłego. Na brak jednoznacznej reakcji ze strony Rodzicielki pochyla się i szeptem tłumaczy:

- Wdowi grosz*. Ode mnie.


* Wdowi grosz – niewielka suma ofiarowana kosztem wyrzeczeń z dobrego serca; Jezus zobaczył jak wdowa ofiarowuje dwa grosze na rzecz kościoła i powiedział uczniom, że jej dar jest wart więcej niż datki bogatych, ponieważ oddała wszystko, co miała na utrzymanie.